Jesaja 55,10-11, Romeinen 8.26-27 en Matteüs 13,24-43
De lezing uit Jesaja 55
“Of onze woorden werkelijk kracht hebben, kun je zien als ze in staat zijn onze gewoonten te veranderen”, zei de Zuid-Afrikaanse leider Steve Biko. En Gods woord? Kun je daarvan op aan? Snijdt dat hout?
Zeker, Gods woord haalt altijd wat uit, zegt de profeet Jesaja. Zo zeker als regen en sneeuw dat doen. Als God iets zegt, gebeurt er ook wat. Denk maar aan: “Hij sprak er zij licht en er was licht!” Dat is de kant van God. Voor ons mensen vind ik het mooi dat in het Latijn naast het woord Fides (=geloof) het daarvan afgeleide woord Fidelitas bestaat. Fidelitas (= trouw) is: geloof in praktijk gebracht. Als je trouw bent aan wat je gelooft, dan handel je er ook naar.
Wie oren heeft, die luistere!
En Jezus’ verkondiging van het Rijk Gods? Heeft dat effect? Hij wordt toch voortdurend afgewezen? Als antwoord grijpt Jezus ook terug op de natuur; op de lotgevallen van het zaad. Ondanks alles -want er gaat veel mis- komt er altijd wel iets tot bloei. Is er altijd wel een gedeelte dat vrucht draagt, en boven verwachting veel opbrengt. Kijk naar de natuur: je denkt dat het dood is, maar de natuur herstelt zichzelf. Vertrouw daar op als het gaat om het woord van het Koninkrijk dat Jezus in de oren en harten van mensen zaait.
Máár, er is een máár bij Mattëus. De mens is niet hetzelfde als omgeploegd land dat het zaad over zich heen laat komen. Het komt op luisteren, op openheid om te ontvangen en te verstaan aan. Passieve aanname: ‘Legt U daar maar neer’, brengt niets. Alleen als er bereidheid om te luisteren – te verstaa – is, kan het woord vrucht dragen. Het moet van twee kanten komen! De duivel heeft de meeste kans, bij degene die wel oren heeft maar ’t niet opneemt, wel hoort maar niet verstaat en ernaar leeft.
Henk Bloem, pastor
Voor blogs bij de lezingen van deze zondag, lees hier.
: