Schriftlezingen: 2 kor 36.14-16, Efesiers 2.4-10 en Joh 3.14-21
Het boek 2 Kronieken is in de Hebreeuwse canon opgenomen in 90 na Christus (synode van Jamnia) – en wordt met 1 Kron. als één boek beschouwd. Omdat men zag dat 2 Kron niet alleen een geschiedkundig, politiek boek was maar juist ook een theologische benadering van de geschiedenis van Israël had: men zag een parallel tussen de terugkeer uit de ballingschap en de terugkeer uit de 40-daagse vasten, met Pasen als hoogtepunt.
Kronieken laat zien dat men niet leefde als “Volk Gods”: logisch dat God ingrijpt. Er is een religieuze reden dat God ingrijpt. Maar, en dat is typerend voor de God van Israël, die, ‘als God een deur sluit…Hij kan het niet laten om ook weer te repareren- en dus koning Cyrus ook weer ingeeft de tempel te herbouwen. Het is dus niet alleen politiek!
Bij ons heet deze zondag: Zondag Laetare, vanwege de Introïtus: “Laetare Jerusalem”. een liturgische, Gregoriaanse tekst uit Jesaja. De tekst is een klacht: iedereen, ook de hoogste priesters geven ’t op en ontheiligen de tempel. En als iemand er wat van zegt, wordt haar/hem de mond gesnoerd. Ook politiek: koning Hammurabi en anderen doen alles wat God verboden heeft en op de achtergrond is de grootmacht Babylon, waar velen in ballingschap naar toe gestuurd worden.
Paulus’ brief aan de Efeziërs is heel christologisch. Zie hoe dikwijls hij, in het korte bestek, verwijst naar Christus: 1) met Christus, 2) in Christus Jezus, 3) in Christus Jezus 4) in Christus Jezus. Paulus noemt zichzelf: “apostel van Christus Jezus”(Efeziërs 1.1) en ook “gevangene van Christus Jezus” (3.1). ….Niet: Apostel van God.
“God” en Christus Jezus zijn zo met elkaar verweven, dat ik ze soms niet uit elkaar kan houden. En kijk eens naar de slotzin: Efez.6.21-23 ”Mogen God de Vader en de Heer Jezus Christus de broeders vrede geven, liefde en geloof “ Zou je zo kunnen gebruiken bij de vredeswens in de Eucharistieviering, niet?
Joh 3.14-41. Nikodemus, evenals Nicolaus = Niko=overwinnen. En ‘demos’ is net als in ‘democratie’: “het volk”. Misschien is dat het belangrijkste: Niet ‘de elite” maar mensen van het volk, en hoe hij zegt: “De Mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de bronzen slang … opdat ieder het eeuwig leven zal hebben”. Jezus, de Mensenzoon (Num 21,4-9) en degene die scheiding brengt. ( Jes 52,13).
Emeritus-pastor Henk Bloem
Lees voor meer verdieping bij de zondagslezingen de Blogs van de week