Een parochiaan schrijft…en de paus zegent. Vroeger vierden we op 3 oktober, meen ik, de kleine heilige Theresia en overmorgen is het alweer sint Franciscus en vandaag vieren we onze Engelbewaarders, die volgens mij wel hun best doen. Tegelijkertijd is in onze kerk het synodaliteitsproces gaande. Een proces waar onze kerk dringend aan toe is. We zijn wel gezegend met deze paus die hierin voorgaat! Bravo! Gemakkelijk zal het niet zijn. Onze kerk was zo gewend aan een bepaalde vorm van EENHEID. We kenden allemaal: ”De vijf geboden van de heilige kerk” en deze vijf waren soms nog belangrijker dan de tien geboden van God. Ze waren wel heel minimalistisch: “…tenminste één keer per jaar biechten en in de Paastijd de Heilige Communie ontvangen”…Dus één keer per jaar was genoeg! De Tsjech Tomas Halik schrijft een boek: ”De namiddag van het christendom”. Deze titel laat de insteek van dit boek vermoeden. Ik zou de titel nog iets willen veranderen, en wel zo: “De namiddag van DIT, van ONS christendom”.
Onze Paus zegent SAMEN met leiders van andere kerken de rooms-katholieke bisschoppensynode in. Wat een geweldige stap! En wat een geweldige ERKENNING van de andere geloofsgemeenschappen. Oecumenisch en ook theologisch.
Deze paus ziet hoe we allen God-zoekers, gelovige mensen zijn, waarbij de één deze weg en de ander een andere weg gaat. Maar allemaal met hetzelfde doel: de Ene God, Vader, Zoon en Heilige Geest. En wat zou het prachtig zijn als we elkaar op deze zoektocht konden helpen en stimuleren. Als we niet los of zelfs ‘tegenover elkaar’, samen met respect voor elkaar deze weg konden gaan. En hierbij zouden we de woorden van de paus, “Zonder gebed geen synode”, steeds indachtig moeten zijn. Het gaat niet om ‘gewone’ afspraken of `gewone’ vergaderingen.
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.